قصة بقلم شهد مصطفى

ريم
ريم_مامى فاقت بس عايزة روما وسيليا
رعد_حاضر مسافه السكه وشال سيليا وروما وخرج
فى المستشفى
غران بتعب_فين روما وسيليا يا ريم انتى بتضحكى عليا
رعد وصل المستشفى وبقى يفوق سيليا ومسح الډم اللى جنب شافيفها وقال_متحكوش لمامى على اللى حصل لأنها تعبانه
وخدهم ودخلوا المستشفى
فى اوضه غرام
غرام جت تقوم الباب اتفتح ودخلت سيليا وروما ورعد
غرام فتحت ايديها
سيليا جريت على غرام 
غرام لسه فاتحه أيدها عشان روما
روما قربت منها اسفه اسفه عشان بسببى جيتى هنا
سيليا_بس هى انقذتنى يا مامى
رعد ضړب بكف أيده على وشه
غرام_يعنى ايه
سيليا_الرجل اللى جه عندنا خطفنى وروما انقذتنى
روما_بابى اللى انقذنا
غرام بصت لرعد اللى واقف والتيشرت بتاعه مقطوع وعليه ډم
غرام_أنت پتنزف روح لاى دكتور يعالجك
رعد_ب ح ب ك
سيليا حضنت غرام وبعدت وجريت على رعد وهو حضنها
سيليا_بحبك يا بابى
تانى يوم
متحبيهوش
رعد رفع حابه
غرام فتحت عينيها وقالت_طب بزمتك عندى حق ولا لا
رعد_انا غلطان واسف سامحينى
غرام فضلت بصاله
وهو قرب منها و
غرام_أنت ازاى
رعد_ ازاى محبكيش يا قلب رعد انتى غرام الرعد
غرام_وانا كمان
رعد_كمان ايه
غرام بكسوف_ بحبك
العيال دخلوا وهما ماسكين كتب وبيطبلوا عليها
بتحبوا بتحبوا بتحبوا بتحبوا بتحبوا بتحبوا بتحبوا
غرام_اسكتوا بقى
طلعوا على السرير وقالوا_بنحبك يا مامى
غرام_وانا بحبكم وحضنتهم
رعد_أنا عايز 
غرام_ملكش حاجه
رعد وقال_ بحبكم 
النهايه